Yazar: 22:41 Şiir Eki, Şiir Eki 1

Öfkeli Cüceler Ülkesi

Camında buhar tren, çocuk parmağından eksilen kalpler. İstasyonun intiharlı izmariti. Hangi dudak eksilten zamanı? Karaya fırladı ayet, silahşörün izleri. Kuyruksuz balık kopardı çengeli. Göğe değil yükselen baş. Örümceğin aradığı ağ. Elmaya uzak elma. Ne yitim, ne ırak şuur. Direnim ayak. Cıvanın dolduğu kuyu. Kaskatı kelepçeyle ökçeleyen. Sepken. Çok sesli orkestra. Çamurda batık adımlar, girmemeye büyüyen. Uçurtmasını delen karga. Eğrildi badem dalı. Topal sesli çekirge. Kanattan seğiren yağmur, kalbe kan. Durak dursun, yola yolcu. Dolup boşalan meydan. Silkeleyip eteğini kulakların: Anlıyor musun? Örtülü gözleri. Keten, ipek, pamuk. Yırtıksız, yama. Gülümseyerek geçen banliyo, penceresinde kalp kırıklarıyla. Kimde silgi? Bakışlarında kuğu kiri, tüylerini bulayan çamura. Eteğine yüz döken ay. Seyyar seyyah. Satıcının ağrıyan sesi. Tıkalı kulağın tütsüsü ardındakine. İkinci sayfasında gazetenin susamları simit. Herkes bir şeyiydi berikinin. Taşmalıydı boşluktan ayaklar. Tutuşan öcülü masallar. Okundu törende hazır kıta: Öfkeli cüceler ülkesi.


Şiir Eki – 1
Ek Editörü: Yiğit Kerim Arslan

Gönül Demircioğlu
Latest posts by Gönül Demircioğlu (see all)
Visited 156 times, 1 visit(s) today
Close