Sokaklar ışıklanır biz ruhlulara özenerek,
Benim boynum bir atlasıdır,
Koyu kırmızı ruj izlerinin.
Bir kız çocuğu süzülür karanlıkta,
Işıklar arasında bir görünüp bir silinerek.
Kanlı bir hedef tahtasıdır,
Soğuk gri ayak izlerimin.
Ne yalancı karabasanların hissiyatı,
Ne de benim bakışlarım arasında,
Eteği açılır ürkek ince beli titreyerek,
Koşar. O artık bir başkasıdır,
Aynasıdır korktuğu şeylerin.
Benden korkma küçük kız,
Bu içindeki yalnız bir ölüm korkusudur,
Şakasıdır tekinsiz gerçekliğin.
Yalnız değilsin bu sokaklarda,
Körpe adımların var çiçeği burnunda.
Güzelleşerek ve gittiğin yerlerde büyüyerek
Gördüklerin kötülerin hatasıdır,
Yahut hayasız ahlak polislerinin.
Beni boynunda sakla küçük meleğim,
Ben taşıyamıyorum bu sokakların suçunu.
Giderek siliniyorum aşkın peşinden giderek,
Gördüğüm belki yalancı bir aşktır,
Ya da arasındayım Eros çiçeklerinin.
Bana şarkılar söyler tüm oklarını çevirerek,
Yine de çok acıdır, çok acıtır;
Tek zerresine dahi muhtaç olmak sevginin.
Tüm oklarımı sana çevirsem bile,
Öldüremem hepsini Eros çiçeklerinin.
Ben bir yas tabutuyum busende ve
Evet, kanımla büyüttüm Eros Çiçeklerini.
Şiir Eki – 1
Ek Editörü: Yiğit Kerim Arslan
- Eros Çiçekleri - 4 Şubat 2024
