Yazar: 19:40 Şiir

Kireç Beyazı Duvarlar Kirlenecek

I

hangi iklimin bilinmeyeniydik
durduk zamanın bir yerinde 
ve savrulduk
ve habersizdik
buluttan
toprağın kurusundan
taşlar soğudu
kar yağıyormuş uzak yerlere
en son nerede kayboldun 
gitmeyi düşlediğin yollar nerede

çığ düşer gözlerinden 
dağ yamaçlarının altında kalır 
yakın sanıp kurduğun hayaller

uzağı başlar bozkırların 
ve sesin gider

sözün kalır 
kayıp
sahipsiz

II

korkar olacaksın 
mavileri kirli göğe bakmaktan

karanlıklar bulandıracak suları
yüzün yırtılacak 
taş odalı evlerin aynalarında

yastık yüzlerine dökülen 
ne varsa
kirlenmiş gecelerin artığıdır
uyanacak ellerin 
ağıtlı 
ve kanı bulaşacak
duvarların kireç beyazına

III

her sabah
kelebek ömürlü heveslerimizin 
ölülerini topluyor olacağız birbirimizden

gözünün izi kirlenir 
ellerinin kokusu değişir
yeni şehirlerde

ellerinin kirini 
aklamaz olacak beyazlar
ve çoğalacak dokundukça 

IV

son bakışın anısında 
sızısı çoğalacak bütün renklerin
ve kan kırmızı şarabın 
ahı tutacak

yüzün yırtılacak 
taş odalı evlerin aynalarında
ve dökülecek
yastıkların yüzüne
gecelerin 
susacak kireç beyazı duvarlar
duvarlar kirlenecek

yeniden 
eski bir yüz yontacaksın

Editör: Melike Kara

Visited 18 times, 1 visit(s) today
Close