Yazar: 18:47 Şiir

Elv ile Eda

das kapital’de bunlar yazmaz arkadaşlar

Bir varmış, tanrı yokmuş.
Evvel zaman içinde,
bendim şiir içinde,
develer döner iken sigarayı,
pireler öğrenir iken tutuşmayı,
ben,
ben annemin bileklerini paldır küldür sarar iken:
altı harfli başkentlerin içinde,
iki tane evrilmiş maymun yaşar imiş.
Birisinin saçları kabarır imiş, bir renkmiş gözleri,
birisinin oyuncak silahı var imiş, bir yaraymış gövdesi.
Sevgimiş çehresiyle bulvarlarını temizler iken kentin parkları,
dünyanın en soğuk ankara’sında görmüşler birbirlerini.

Merhaba! demiş.
Adım – adım eda benim. ben – ben eskiden bir tane kuş gördüm.
Selam! selam mı demiş.

Adım – adım şey benim. elv – elv oldum da seni görünce birdenbire,
eksik oldum da
beklemek oldum, yoruldum da
hiç böyle olmamıştım ben / tanrı da.

Kaldırmış kafasını eda ve çevirmiş kafkasına elv’in,
şimdi! ben – ben eskiden bir tane kuş gördüm.
Oydum bir köyü ve içine koydum kuşu / hoş buldu.
sonracığıma! buraya geldim – geldim de buraya,
hiç çay bahçem olmadı ki benim.
Benim neden hiç çay bahçem olmadı
eğmiş kafkasını elv ve avuçlarına sığdırmış avuçlarını eda’nın,
açıkçası! şey – şey oldum da seni birdenbire görünce,
yarısı olmayan bir file yakındım ve gülebildim de şaşkınım.
Yani şeytan’ın tanrıya not bırakıp intihar ettiğini düşün – rab diyemem ki
hiç rabbim falan olmadı ki benim.
Benim neden hiç rabbim olmadı

Yağmur yağmış,
kürtçe konuşmuş eda.
Demiş ki
kalbin neden bu kadar büyük senin,
seni daha çok sevebilmek için!
Yağmur yağmamış, kürtçe konuşmamış eda.
Dememiş ki
Peki kulakların neden bu kadar büyük
devrimcilerimiz çok çektiği için!

Halbuki
ki’ler günceleri yorgun adamlar kantonu hiç,
dörtnala mı beş sabah uzvun organları,
birbirine gidişik yiten öykülerime.
Helva kavuran kükürdistan ışığım,
sürçemeye uğraşır dilimdeki yoğunluk.
Sana rus romanlarından kuşlar biçiyorum,
bu her yerde seni ağrıdığım yaşamak,
yeleği üstünde bir kent,
içinde çocukluk misketleri,
dışında halka inen saçların,
-her yerde seni ağrıyorum.

elv ile eda birlikte kalsa halbuki
değil mi
elveda ölmeksi kelimelerim,
elveda beynime inen jilet,
elveda nietzsche.

Hoş mu gelmiş sevgimek
hoş mu gelmiş – artık
artık ne yana dönsem timkov’un tabloları var.

Editör: Elif Türkoğlu

Berşan Koca
Latest posts by Berşan Koca (see all)
Visited 15 times, 1 visit(s) today
Close