Yazar: 15:32 Şiir

Olur

Yaşım küçüktü henüz,
Rengim maviydi,
Bir odada dört kişiyken öğrendim,
Gecelerin uzun olduğunu.
Beş yaşındaydım, öyle gördüm,
Güneşin nereden doğduğunu.
Ve hala hatırlıyorum kinimi,
Öfkeliydim ama günahsız,
Yalnızlığa orda alıştım,
Kansızlıkla orda tanıştım.
Dünyam büyüdü sonra,
Ben hep yedi karıştım.
Öfkeliydim ama günahsız.

Bütün masumiyetimle ben,
Severdim yağmurda yıkanmayı.
Önce sevmeyi öğrettiler bana,
Sonrasında aldatmayı,
Hızlı öğrenirim sen bilirsin.
Şimdi ben çocukluğumun şerefine,
Son bir defa günahsızım.
Artık beni gömmesen de olur,
Memleket sendin ben vatansızım,
Artık geri dönmesem de olur.

Editör: Enes Yılmaz


Efe Erbaş
Latest posts by Efe Erbaş (see all)
Visited 13 times, 1 visit(s) today
Close