korkma diye başlıyor söze, korkuyorum
olmaz dediğim ne varsa, teşhir ürünü yankı odalarında
ışığı görünce kırılmak istemiyorum, hayalde tasarruf zamanı
cümle sonlarındaki kör noktalarda dinleniyorum
fiziki haritalar çiziyorum, kırmızı ve tonlarından
burada yaşam ölümün taşeronu
akmayan bir şey var, pas içinde
yatağından kaldırıyorum akarsuyu
çiğniyorum zihnimdeki boş kutuları
yaşayan ölülerin arkasından konuşulmazmış
konuşsam ne olur, bağırsam, dişimi sıkmalıyım
sıkıldım, gelecek günleri çentik tarlasına bir bir dikmekten
‘yalnız değiliz’ diye bağırıyor, uyur gezer yalnızlığımız
buralar eskiden de siyahtı, şimdi daha siyah
yarasını unutan kabuklar ülkesinde
bizim de nöbetçi yaralarımız var
acil servis ararken kendini sorguda bulan
kim getirdi bizi bu meksika çıkmazına
dumandan ve karanlıktan kaçarken
bir ben var sevgi ile öfke karasında
bir yol var kıyım ile kıyam arasında
Şiir Eki – 1
Ek Editörü: Yiğit Kerim Arslan
- Arşa Çıkan Çığlık ve ‘Türkiye’ Folkloru - 4 Temmuz 2024
- Halk Günü Varmış, Geldim - 11 Mart 2024
- Yankı Odası - 4 Şubat 2024
