Yazar: Sabri Sür• 1 Mayıs 2022• 15:10• Şiir

Ölü Güvercin Bakışı

Toprakta bir çiçek fışkın verir,
Ölü bir güvercin bakışı bu
Çekilmiş denizlere ölü bir su bırakan,
Ölü bir güvercin bakışı bu
Hangi bir ağaçta yeşil bir yaprak bırakmayan.

Ki ben kardan kapanmış köy yolları bilirim
Çehov’un gördüğü rüyalarını yazamadığını korkudan
Ve şimdi Halep’ten gelen hallaç deliksiz bir uyku dövüyor Çehov’a
Ölü bir güvercin bakışı bu hallaç
Neyi dövdüğünü bir türlü anlayamayan.

Ölü bir intiharı büyütür gibi büyüyor köy okullarında ısınma özlemi
Ki ben o okulların kardan unutulduğunu bilirim
Bu da bir ölü güvercin bakışıdır.
Çekilmiş denizler öneriyorsun Çehov’a
Çehov ki rahat bir uykuya iptila.

Kavuğu lağvedilmiş padişahlar geçiyor rüyasından
Ölü güvercinler, ölü denizciler, ölü hallaçlar,
Tekmili yuva yapsın müjgan altı konsollarına.

Neden sonra Çehov’da çıkıp geliyor, hallaç ve padişahta.
Bu da ölü bir güvercinin bakışıdır kaldırımda sırtüstü yatan
Daha ölmeden kanatları yenmiş bir güvercin hüznü
Ki güvercinin de kanatları iptiladır maviye
Ölmüş bir güvercinin, ölmüş bir hallaçla birdir bakışı
Kavuğu lağvedilmiş bir padişahın uykusu birdir Çehov’la
Tekmili yuva yapsın konsollarının baktığı noktaya.

Ölü bir güvercinin bakışıdır bu sevgilim,
Çehov’a, hallaçlara ve padişahlara kesen bir güvercin bakışı.