Yazar: 18:19 Şiir

Kalmak

Yoksulun Rabbinin  adıyla

Deli saçması bir rüyanın koynunda
tapınağını ateşe verip sönmesini dile
ödünç  alınmışa alışan bilir bunu
gülü inciten bu güzelliğe imrenmedi

Kısa uykuların benliğindeki sandal 
bu uçurumların sebebi sensin
gelincik ömrüne öykünmen, ah!
kelebek kanadı tozu düşlerin
en tatlı ölümlerden uyandırıp seni
bu anafora yedirmeyeceğim

Gidiyorsun, karda ayak izlerin kalıyor
bende paylaştığımız çikolata tadı
bu kadar anlamı yüklenmek de ne 
ertesi gün yarasını unutan çocukluğumuz
solgun gözbebeklerinde salıncak sesi 

Durmak bilmiyorsun, ne kadar da uzaklaştın
ellerimde, dokunduğum yüzünün hüznü kalıyor
göğsümde saçlarından kalma koca bir yalım
dizlerimin bağından belli
kalan sanırım yangınla yaşama bilmecesi

Ortalık gidişine tanık: ben, kar, diğerleri…
içimde  bütün vücuduyla duran kim?

Abdullah Çakır
Latest posts by Abdullah Çakır (see all)
Visited 1 times, 1 visit(s) today
Close