Yazar: 11:33 Şiir

Ihlamur Göğü

Bir ıhlamur ağacının altına uzanıp
Gözlerimi kapatacağım, ruhumu açıp
Dinleyeceğim insanlığın bin bir yıllık masalını.
Ne bahar ne yaz,
Arada kalmış isimsiz bir mevsimin göğsünde,
Rüyaların göğünde.
Hem de bilincim açık,
Tasasızken hem de.

Ve öldüğünü bile bilmeden kuşların
Hem de zamansız,
Çiçekleri yüzüme düşsün isteyeceğim
Bir ıhlamur ağacının.

Gövdesini okşayıp gülümseyeceğim
Hem de bu kadar gülmemek varken,
Hem de bir çocuk kahkahasının yankısı
Dünyadaki hiçbir duvarda yankı bulamamışken.

Annesiz, kimsesiz kimselere teselli gibi,
Beni ıhlamur ağacı doğuracak belki.
Beni ıhlamur ağacı yıkayacak,
Bir ıhlamurun çiçeği sevecek beni.

Bir ıhlamura karışacağım ben,
Öyle ferah ve yaşamanın kavgasından bihaber.
Bir ıhlamurun kovuğundan merhaba diyeceğim dünyaya,
Çiçekleriyle taçlandıracağım zerrelerimi.
Öyle bir ıhlamur ağacı olayım ki tanrım,
Tüm insanlığın annesizliğini
Tek vücut gidereyim…

Editör: Çisem Arslan

Seda Nida Demir
Latest posts by Seda Nida Demir (see all)
Visited 17 times, 1 visit(s) today
Close