seninle tam sönüşürken
sar beni
sar bir tütünmüşüm gibi
çarşaflara dolanayım
o sıra tutuşsun bir şarkı kesik kulaklarıma
kiraz çiçeklerine bulansın gecenin hüznü
ve
bir evsizin bakışları
ortak bir pencereden raks etsinler önümde kadınlar,
seslerinden yavaş ilerleyen
abuk kadınlar
halka küpelerine neler sığdırmaktalar
nedensiz telaşlar, sevinçsiz yaşamlar
sonra bir çakmak,
köklü yanan alevinde elleri yanan birileri
kadınlar tekrar…
geldiklerinde hepsi baktılar
sordular bana  “bilir misin Şiva’yı‘’
üstüme bastılar, siyahım döküldü
eskisi gibi değildim, onlar anlamıyordu
gözlerim oldu neyyir, süzüldükçe onlara.

Yağmur Dikli
Latest posts by Yağmur Dikli (see all)
Visited 13 times, 1 visit(s) today
Close