gözlerimi sonbahara açtım 
ellerim eğri büğrü, kollarım yangınlar doğurur,
siyah kadar beyaz, uzak kadar yakın
kimliğim kağıda bu bedenden biçildi.

kalbimi açtım sonbahara
tevellüdüm dünden birkaç yüz yıl daha eski
tüberküloz, kökenoğlu rıza, giryan
dervişlik de yetmiyor unutmaya.

uzaktan sesi hoş gelir görülmeyenin
bu silüet bana dilsizlerden miras
hudutsuz yorgular, açık savaş
yaraları tozlu raflar kabul etmiyor

mevsimlerden payıma düşeni aldım
rüyalarım delalet kabul etmiyor 
akrep ve yelkovan hemfikir,  
bu kumaş bana kimliğimle biçildi.

Elif Bilge Karataş
Latest posts by Elif Bilge Karataş (see all)
Visited 6 times, 1 visit(s) today
↑
Close
Sections