Elif'in Kalbi Gökada - Mahal Edebiyat

rabbim kuşları ağaçlara elif dizdi
ben seyrettim
mikâil uyurken göğü mavileyip
iki bulut çizdi biri kırık beyaz
ben seyrettim

rabbim elif’in saçları boynunu öpüyor gün doğarken
ben sırlı camların ardındayım göremiyorum
rabbim elif gülünce gözleri başka diyarları geziyor
yüzünde elma şekerleri
elleri kan kırmızı dikenlerden:
“güller acıtmasın” dedi çocuk gülüşlerini
uykudayım ama duyuyorum

rabbim elif siyahları büründü gölgesiyle
tüm kötülükleri çekti dünyadan
faili meçhul mutsuzlukları
ve saklı ölümleri
ben saydım

rabbim elif bulutların kalbini boyadı
ben merdiveni tuttum
rabbim elif ağlıyor
ağaç köklerine düşüldü, dallar yemyeşil
rabbim elif gülüyor yine gözleri bahçelerde
parçalarım tabutlarla taşınıyor

rabbim elif’in kalbi gökada
ben yanlış evrendeyim

About
Latest Posts

Ferdi Örnek

Sections