kök, kuytulardadır ortaçağda
yirmibir iklim var atlasında evrenin
gördüm yedisini, yenildim çan eğrilerinde
şehrin hıncı var sırtımda
ki seçmedim yaratılmayı
insan yanılgıdadır.
öğrendim ama geç oldu anne rahminden

kapılarını açtılar göğün ve
yabanıl topraklara düştük önce
süngüsü içerden kalıplaştı ruhunuz
ne usul usul geçtiniz yanımızdan
ne koridor boyu taşıdınız gövdemizi
böldünüz sırlı bahçelerinizi perdelerle
kimi göksü çitlerdir saldırgan çocuklukla
kimi dalgalanan üç mezar taşı doğu ölümleriyle

toplatıldı koparılan damarları tüm çiçeklerin mıntıkalarda
sayıldı kaç tuğla örtecek göğümüzü
sesleri uzaklaşana kadar çalgıların vuruldu atlara kırbaçlarınız
aşıp çağlarını gözlerin, kapatıldık penceresiz evlere ve şimdi
ışığın az olan tarafındayız odanın
oklar, ilk bizi vurdu sonra sancı
sancımız bir ceylan derisi gibi asılı duvarınızda!

Visited 5 times, 1 visit(s) today
Close