Yalın ayak yürüsem diyorum
Mor sümbüller kokan yollarında
Tutup alsam en derinden
En derin mavilikleri
Gökyüzünü senin ellerinden
Baharın içi geçmiş yemişleriyle
Koparsam yarı buçuk aydınlıkları
Kalıversem karanlıklarda ışıl ışıl
Yine de deniz mavisini çalamadan
Ne düşlerimden ne de penceremden
Kucak açmış gelir tüm bahçeler
Arkansıra salya sümük ağlak
Alacalı manzarası kucağında büyümüş
Bir çocuğun yarı ağlamaklı duruşuyla
Bakardım bir yüzyıl daha
Arkandan biriken cılız ırmağına diclenin
Birleşirdim çorak iklimlerine
Seyirlik kumpanyalar hediye ederdin
Ben bayram sabahını bekleyen çocuk
Sen yeni alınan pabuçlarım olmuşken
Ürkek kalırdım kalabalığında
Kucaklarken şehri şehristanı
Suyun önüne katık olmuşum ne yazar
Surlarına hapsettiğim çocukluğumla
Gelirsin belki masaldan koparak
Anlatırsın bana efsanelerini
Ben ay ışığında uykulu hayaller görürüm
Denizi görürüm bu şehre ait olmayan
Düşlerim ıslak ıslak
Asarım kuruyana dek.
- Gazete Haberi - 7 Ağustos 2020
- Dicle - 19 Haziran 2020