özlem akgün’e

gecenin bir yerinden gelip
en soğuk yanıyla dile dolanan
başında taçla şiire selâm olsun

bilirim hafif öksürüklüdür
ihtilâl görmüş babalar 
zaman duvarda asılı saattir
yoksun içinde, gülbahar

varsın bir başıma kalmışlığıma 
gülüp dursun o eski şarkılar
ah gecenin kocaman sükûtu
omzumda irkilen özlemler
her günkü hâlinde değiller

gözlerin ansızın kızıl kıyamet
sokaklara düşebilir, gülbahar
bir çay lekesine dolanabilir dilin 
hep ardı sıra geçebilir anılar

iliğine kadar çatlamış gonca
gelip yanağına ben olabilir

sandığın kadar uzak değilim 
yanıltabilirim samanyolu’nu 
koyu geceye say beni, gülbahar

saçlarına yapış ölü yıldızlar
seninle dağlara sığınabilir

yüzün parıldar yanı, gülbahar
yarısı yitik ayın şavkına kanıp
cürümle kıpkızıl kanayabilir

bu şiir yağmur bekleyen toprağın
beyaza üşüyen şiiridir, gülbahar
geceye yıldızlara ihtilâllere 
ve cürmüme inat yazılmıştır

zamansız gelip göğü kandıran 
bulutların hükmü kalmamıştır.

Visited 5 times, 1 visit(s) today
Close