Zamanın en gerisinden seyredersin dünyayı
Yine de değişim vadetmez insanlık
Kötülüğün sesi daima yankılanır;
Yeniler kendini tanıklık edilen her günde

Herkesin iyiliği kendi yörüngesinde sınırlıdır
Kimse kendi penceresindeki buhranlardan ötesini göremez
Bilmez, güneşin sakladığı çirkinlikleri
Dokunmak istemez çıplak gerçekliğe

Ama elbet bir gün sonu hisseder tüm bedenler;
Kaybolurlar günahlarının peşinde
Duyun artık bu sözleri
Yankılanırken yüzleşmenin sesi

İhtişamlı karanlığın yargıçları,
Adaletin baş göstermeyen mahkemelerinde saklanıyor benlikleriniz
Artık gün ışığının tazeliğine dökülecek, tüm hakikatler
Tam o vakit filizlenecek tüm söylemler, ufkun genişliğinde süzülerek

Yeryüzü…
Bir hâkimiyettir aslında
Sığınır bütün faniler
Gizlenirler kendi kusurlarında

Ama şimdi sona ulaşan vaktin sesidir,
Egemenliğini bildirir
Yalanlar ifadesiz kalır
Aldanmışlığın esirinde

Günlerin kayıp gittiği saatler başlar
Her vicdan kendi sesiyle yalnızlaşır
Ve çığlında cevap arar tüm insanoğlu
Ruhu dipsizlikte saklanırken.

Bengisu Süyüncü
Latest posts by Bengisu Süyüncü (see all)
Visited 3 times, 1 visit(s) today
Close