Kuru kaygı kör hilaf, aklı olan devinsin
Çevgeni çare bilen çağırmasın buz ölüm
Yarına üfleyenler yağmur içip sevinsin
Biz senin coğrafyandan daha Nevruz’uz ölüm
Sağanak hacmi kadar söz yağarsa caddeye
Sakız gibi yapışır kediye dokuz ölüm
Kömür avuçlarını tırmık gibi bir şeye
Dolayan dilenciyi ısırır uyuz ölüm
Portekiz manolyası, gülüşümüz bin bahar
Anı bahçelerinde haylaz çocuğuz ölüm
Çan eğrisi ortak us; yüz dört derece buhar
Bazı yoğun sularda kader mi susuz ölüm?
Peşin çulla ödenir dünyanın çeyiz hurcu
Panayır alanına hükmeder yavuz ölüm
Kim kalyoncu bu sefer, yarasından taburcu
Kim terk eder tımarı o bulur ucuz ölüm
Çubuğun ucu duman, çocuğun başı papaz
Kutsal Kâse’ye rağbet bağı oğulsuz ölüm
Kumanyası mavi Nil, siyah aksanlı apaz
Meyveni kuma yedir; ölüme tokuz ölüm.
Editör: Melike Kara
