Gelişigüzel bir rüzgar, pencerelerde
un ufak ediyor durmadan bir şeyleri
Bense bir odada, mum ışığında
sevgilimin adını yazıyorum
bir saman kağıdına…
“Sevgilim ben şimdi…”
…
Dikdörtgen bir masada
aşıyorum zamanın inceliğini
Yüreğim çarpıyor esen rüzgarla
ve duyuyorum birden eski sesleri
“Sevgilim ben şimdi…”
…
Tozlanıyor masa, bir ayağı da sallanıyor
Giderek daha çok puslanıyor ayna
Üzümlerim bin yıllık,
yıkanmışlar Nil’in kutsal suyunda
“Sevgilim, ben şimdi toza bulanıyorum”
…
İsyancılar kenti yakmaya başlıyor
ateşe saygılarına bağlamıyorum bunu
Penceremde alevler açıyor
kırmızı güller gibi
“Sevgilim ben şimdi toza bulanıyorum,
zamanla çürüyen her şey gibi…”
Latest posts by Burak Nefesoğlu (see all)
- Bin Yıl Önceydi - 6 Şubat 2022
- Bu şiirde başlık kullanılmamıştır* - 9 Aralık 2021
- Kayıp Bir Zamanın Anatomisi - 30 Kasım 2021
Visited 20 times, 1 visit(s) today
