Çay üşür sevgilim aklında ayrılık gizlediysen
Kaybetmeye alışkın ellerim
Sırf aynı anıyı gördük diye burda olabiliriz
Fakat taş ve ustası da ayrılıyorlar her an
Bir ölünün aklında yolcuyuz ikimiz
Vakitler daralıyor bilmem niye
Yüküm kendimden sorulsa taşırım
Başkaları karışıyor her işe
Dünyadan tutam tutam koparılıyorum
Sürüsünü kaybetmiş çoban sesi avazımda
Kendimi arıyorum tünellerde
İğneler kursağımı eşeliyor
Kurallar sıvadığım ağzımı gömdüm işte
Toprak ısıtacak buz tutan yanımı
Şimdi gamzelerine sızan nefesim
Ayrılık için en güzel düet olacak bir gün
Çiçekler kurusun
Kocaman bir saksıyı dolduracak minicik elllerin
Ve sonradan yüzyıl olacak başımdaki dert
Bizim için kuraklık en büyük mevsim işte
Sonunu göremediğimiz fotoğraflar gibi seninle yaşamak
- Söz saatleri - 23 Kasım 2021
- Karantinaya Girenler Düz Yürüyebilir Mi? - 15 Kasım 2021
- Bir Büyük Hareket: Harf Devrimi - 31 Ekim 2021
