Yazar: Mahal Edebiyat Sanat• 2 Ağustos 2023• 16:00• Röportaj

Bir Yazar – Beş Soru: Elif Solak

Sayın Elif Solak, “Bir Yazar Beş Kısa Soru” isimli yazı dizimize katıldığınız için teşekkür ederiz. Yazı dizimiz önceden belirlenmiş ve isim ayırt etmeksizin yazarlara yönelttiğimiz beş kısa ve net sorudan oluşuyor

Elif Solak kimdir?

Cevabı basit görünen zor sorulardan biri bence bu… Çünkü insanın gerçekten kendisinin kim olduğunu anlaması, uzun bir tamamlanma yolculuğu gibi geliyor bana. O nedenle bu soru bana sorulduğunda ben de hep kendime şunu soruyorum: “Toplumsal roller, sana doğuştan verilen yetenekler, başarıların ve başarısızlıkların ardında kalan çıplaklıkla gerçekten sen kimsin Elif?” Genellikle bunun cevabını da içimde yaşaması için çırpındığım çocukluğumda buluyorum. Oyun oynamayı seven, iyi bir insan olmaya çalışan ve iyi ki yaşadım, çok da güzel yaşadım bu hayatı demek isteyen birisiyim. Kendimi bildim bileli duygularımla yakın temas içinde oldum. Sanatı her daim sevdim ve günün birinde başka türlü yaşamanın beni mutsuz edeceğini idrak ettiğimde, kendimi sanatla yürüyebileceğim bir yolculuğa çıkardım.

Oyun ve senaryo yazarıyım. Çok taze bir roman yazdım ve hatırladım ki bu yolculuğa zaten bir gün bir roman yazacağım diyerek çıkmıştım. Amacım bu yolculuğu uzun soluklu tutmak.

1981 İstanbul doğumluyum. Küçük yaşlarımdan itibaren tiyatro ile uğraştım. Ama buna tezat olacak şekilde mühendislik okudum. Tabii okurken de tiyatrodan vazgeçmedim. Mezun olduktan sonra değişik sektörlerde çalıştım. Fakat ne ben o sektörlere uygundum ne de onlar bana. O dönem çalıştığım işimden istifa edip 26 yaşında tekrar öğrenci oldum. Kocaeli Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Sahne Sanatları Bölümü’nde Dramatik Yazarlık okudum. Sonra bazı TV dizilerinde senaryo ekiplerinde çalıştım. Halihazırda İBB Şehir Tiyatroları’nda dramaturg olarak çalışmakta ve dizi ekiplerinde yer almaya devam etmekteyim.

Kokulya Fırtınası isimli kitabı neden yayımladınız?

Yazmak, benim için bir dünya kurmak demek. Hatta o dünyayı dilediğim gibi şekillendirmek demek. Ben gün geçtikçe ne yazık ki insanlar ve onların iyicilikleri konusunda ümitsizliğe kapılıyorum. O zaman dünya daha bir çirkinleşiyor ya da kararıyor gibi geliyor bana. Ben de buna inat diyorum ki ben güzel insanların olduğu güzel dünyalar yaratayım. Hepimiz neden insan olduğumuzu, bu dünyaya neden geldiğimizi hatırlayalım. Kaybettiğimiz değerlerimizi tekrar hatırlayalım. Ucundan köşesinden insanlara bir faydam dokunsun istiyorum yani.

Kokulya Fırtınası, kötülerin küstürdüğü, iyi insanların olduğu bir kitap. Ve bu iyi insanların dünyayı sorguladıkları bir kitap. Yazdım çünkü hepimiz varız içinde. Gün içinde yaşanılanlardan bunaldığımız anlarda, haykırarak hatta höykürerek söylemek istediklerimiz, içimizde tuttuklarımız, kaybettiklerimiz, sitemlerimiz ve belki umutlarımız, beklentilerimiz var içinde.

Neden okuyorsunuz?

Öncelikle öğrenmek için. Yeni şeyler öğrenmeyi seviyorum. Sonrasında da başka dünyaları merak ettiğimden elbette. Yazmak zaten okumaktan, izlemekten, gezmekten fazlasıyla beslenen bir alan. Okumazsam yazamam. Kendimi ve zihnimi zinde tutmak için bilgiyi de sürekli yakınımda tutmalı ve yapabildiğim kadar ondan beslenmeliyim.

Neden yazıyorsunuz?

Yazıyorum çünkü bu bir yaradılış biçimi. Benim kendimi anlatma biçimim bu. Çok küçük yaşlarımda, daha bilincinde bile olmadığım o yaşlarda şiir yazmam, duygularımı yazarak anlatmaya çalışmam zaten organik olarak benim buna ait olduğumu gösteriyordu. Bu nedenle yazmak benim için içimdeki irini atmak gibi. Hem çok yorucu hem de sonucunda çok rahatlatan bir şey. Yani bir yazar olmasaydım da bir şeyleri bir kenara yazardım muhakkak diye düşünüyorum.

Hayatın amacı sizce ne olmalı?

Çok büyük bir soru bu bence. Bizler zaten hayat amacımızı öğrenmek ve o yolda yürümek için geldik bu dünyaya. Ama bu soruya yapmaya çalıştığım ne diye düşünerek cevap vereyim: güzel anlar ve anılar biriktirmek. İyi bir insan olmak ve yaptığım işi iyi yapmak. Takdir edilmek, güzel şeyler işitmek önemli bence. Tüm bunları yaparken de her daim özgür kalmak, hiçbir gücün esaretine girmemek. Sanırım benim için hayatın anlamı bu…