BALKIZ’a
Irmak senin sınırında
duruyor gürül gürül akmayı
keserek
düşünüyorsun
Irmağın birikmiş tortusu saçlarını
karıştırıyor
yığılmış ormandan kopan karmakarışık
ağaç dalları yolunu kesiyor
yanan benim bahçem mi
soruyorsun
yanıt yok gökler karar almış
alevler sınırlara dayanmış
ova çit asma tahta kapı kayıp elmas
kızılla sarhoş
II
O büyük sütunları gördün
parlak gizli
gecenin gölgesinden de ötede
belirip yokolan birden harap kapı
mis kokulu yeni doğmuş düşünsel bebeğin
nefesiyle yıkanmış belli
III
Öyle narin öyle ince
yüklenmiş yükünü dünyanın
bu yüce denklem çözülmeden
kimse anlamıyor ufukta olup biteni
halat mahfili ağır
usta düğümleri temsil ediyor
Jüpiter’in kızı o ağır yükle
gezegenin nefesinden oluşma
her seferinde dokunmadan geçmiyor
sevgili kan kardeşi Antares’e
IV
Sen o yüce denklemin kızı
parçaladın halatları lime lime
kayalara çarpan bir gemisin sanki
mahfili dağıttın
sarı sütunlar kehribar direkler arasında
kutsal kuşla
ağladı Ihlamur ağacı taşlar titredi
ölülerin künkleri sarsıldı
tek sözle ulu kutsal olanı kurma adına.
Şiir Eki – 1
Ek Editörü: Yiğit Kerim Arslan
- Bithynia’lı Kız - 4 Şubat 2024
