Yazar: 18:30 Şiir

09.08

koyu bir rüzgâr esiyor
evlerin çatılarından çıngıraklı kahkahalar yükseliyor
masum güz sıcağına garip bir şarkı asmışım da
kurumaya bırakmışım
evet, gözlerindeki serin rüyayı diyorum
onu alsak da çayır çimene götürsek
hayallerin üzerine kocaman ama kocaman bir yeryüzü örtsek
bayatlamış kahve çekirdekleri kokan,
tırnaklarıyla bize selam çakan, boyalı kadınlar gibi
yanı başımızdan akıp geçsin ince sızılar, ince deryalar
olmaz mı bahar?
olmaz mı yeşerttiğim tüm düş kabukları
kışın, karın, fırtınanın orta yerinde
karpuz dilimlerine karıştırdığım fesleğen yapraklarını
gözlerindeki  çocuğun haşere ellerine bastırsam
olmaz mı?
olmaz mı bir zamanlar bildiğim
çoktandır unuttuğum
o sincap kıkırdamaları.

Editör: Melike Kara

Visited 4 times, 1 visit(s) today
Close