– ölüm içtimasında…-
Kesik bir çığlıkla sıçrar şah damarımdan can
Ölüme kulak kesilir zulüm tekmili
Bir bedenden ikinci kez çıkar mı sevda
Çıkar elbette cancağızım
Kara yaftalı örtüleri set çekip yüreğime
Alır yalanı gözlerinden itiraf pençesi
Artık hayıflanmanın yersiz güdümünde
Aslıma atfedilen kirle taşınır beden
Hangi su paklar bu ruhu
Hangi yüz bakar utanmadan gerçeğe
Meğer omzumdaki kuş tüyü
Eğip bükmüş, mecalsiz koymuş seni eziyetimle
Mecburiyeti fırlatıp attıysan göğsünden şayet
Şayet gökyüzüne kucak açabiliyorsa kaygı
Kalan ömrünü kârdan sayalım eksiğimde
Tırnağından sakındığım taşı yok bil
Gecene düşecek huzur temennimi erit
Sayma güne ağaran gözde merakı
Acını acı bilen sahte maskemi sök at
Çık yoluna koşulsuz çıkanla, eyvallah
Uzat kollarını tatmamak üzere pişmanlığı
Bir bedenden ikinci kez çıkar mı sevda
Çıkar elbette cancağızım
Bitmez, ölmez, tükenmez dediğin her ne varsa yok olur
Gider gülüşündeki çukura ömür adayanlar
Her aklına gelişimdeki kahır kâr payıma
Hüzündür tüm yolların sonunda çıkan karşıma
Editör: Melike Kara
- Zulüm Tekmili - 23 Ağustos 2025
