tüm kuşlar öldüğü vakit gideceğim.
bileklerime dolanan sancıdan öteye
ve ruhumun karmaşaya gebe olduğu
bu ikindi vaktinde
önce tarla kuşları, sonra hepsi öldüğünde.

ekinsiz bir ömrün yalnızlığında
sorsanız, üç beş ömür geride
ufkuma batan her kirpik yüzünden
içimde ağlamayı unutmuş bir çocuk yetişiyor

nefes alacak olsam bir su doluyor genzime
nefes verecek olsam ciğerimden sökülen içli hava
hüzzam bir ölüm gibi soluyor
ve kuşlar uçuşuyor beynimde

beynimi delmekte ağaçkakan kuşları
bir damla öksürsem, ağzımdan çıkacak bütün öziçim
sorsanız, ölmüşüm de iskeletim kalmış geriye
iskeletim ve beynim

delik deşik her yerim.

II

cüzzamlı bir ölümün ayak seslerini duyuyorum
birden fazla yerden gelmiş gibiler
ve kuşlar, kanat seslerini işitiyorum
birileri birilerini vuruyor ha bire.

tüm kuşlar öldüğü vakit gideceğim
bileklerime dolanan sancıdan öteye.

Elif Ergin
Latest posts by Elif Ergin (see all)
Visited 5 times, 1 visit(s) today
Close