Roz - Mahal Edebiyat

Roz ne olursun ağlama
gideceğim yer arka bahçe değil
ama olsun
yanağına çizme harita
dönerken dolanırım
kaybolurum belki

çıkmaz sokaklarda sallanır çocukluğum
kendimi orda unuturum
elma şekeriyle gülen adamlar tutar semayı
mutlu diye vurulur
yok olurum

Roz anla
yoklukların banaysa eğer
ağlamaların dizlerimin yaralarına
daha çok düşeceğim
bu yollar uçuruma çıkar bilirim

bana batırdığın dikenleri biriktirdim
ah
adına neler yazsam sana -bu adam- diyemedim

benim için haramilerle konuş
suçlamışlar beni
dillerini bilmem
onların elindeyken tanımıştım seni
Roz ne olur dön bana geri