I. Zamanın Yarığı
Geçmişin üstüne basarak yürüyorsun
ayaklarının altında çocukluğum eziliyor
takvimler tersten sayıyor,
bugün
dün gibi kokuyor hâlâ
gelecek dediğin,
ölçüsü şaşmış bir saatin
titreyişinde kayıp.
II. Üslup Denen Bitmemişlik
“Bitti” bir yalandır,
boğazda düğümlenen.
Cümleler yarıda bırakılır —
nokta bir uçurum:
titrer el,
kapanır sahne.
Üslup, işte bu:
sessizliği heykelleştirmek.
III. El, Dudak, Göz
Bir el yükselir —
omuz boşluğunda donakalır.
Bir dudak kıpırdar —
sessizliğin biçimini giyinir.
Ve göz:
sönmeyen bir ışıkla çarpar.
Şefkat dediğin,
taşa kesmiş bir dokunuş.
IV. Taşınmış Sükûnet
Münasip olan:
taş kesmektir kaldırımlarda,
dudakları mühürleyip
elleri taşa çevirmektir.
sevmek —
kırar sessizliğin kabuğunu,
sana öğretilense
taşın dilinde konuşmaktır.
V. Gitmeni İstemiyorum
Bir kelime
boğazda kök salmış,
ağır
ve kırılgandır.
Gitmeni istemiyorum
— demek budur şiir:
bir ömrü tek heceye sıkıştırmak.
Editör: Melike Kara
- Gitmeni İstemiyorum - 4 Temmuz 2025
- Yavaş Unutanlar İçin Bir El Kitabı - 1 Haziran 2025
- Tırnağıyla Yazılan - 7 Mayıs 2025
