Farkına varmadan geçip giden yas gibi,
Geçti, gitti yaz da.
Öyle usulca bir vedaydı ki
İhanet denilebilir miydi buna?
Bu yüzden mi sükûnet hakimiyetini koruyordu?
Bildim bileli devam eden şafak vakti gibi.
Veyahut, doğanın yalnızlığı kucakladığı
Issız bir ikindi vakti gibi.
Kasvet daha erken geldi kapıya,
Ardından, sabah, bir yabancı kılığında serildi.
Nazikti, yürek burkan bir zarafetti
Şüphesiz gitmek üzere olan bir misafirdi…
Ve tek bildiğim, geçmedi sözü bile
Ne zahmetin ne ihtiyacın
Aldı yazımız, götürdü bizden o ışığını
Varlığına inandığımız güzelliğe doğru…
Çeviri: Bilgen Fırtın
Editör: Melike Kara
- Farkına Varmadan - 8 Eylül 2024
- Emily Dickinson’dan bir şiir - 4 Temmuz 2024