Bir anın göveriyor bakmadığın soluklarda,
İlikleniyor kolsuz düğmelerin zamanın değirmeninde,
Gölgelerce kurduğun salıncaklar,
Gövdelerce oynadığın zihinsel oyuncaklar,
Süprematizmin sokağından sonsuzluğa uğurlanıyor,
Bir kulak çınlaması gibi sesin,
Kendini ele veriyor bir evin uçurumca savrulan odasında,
Kaç çocuk doğuruyor benliğin, bunu kimse bilemez,
Kaç ihtiyara makber olmuş bakışların bunu kimse
idrak edemez,
Ilık bir sonbahar günü sokaklarca salınışların,
Olmayan bir avizenin hüznüyle elimde parçalanıyor,
Bir günün tozu akıyor bakmadığın musluklardan,
Susuzlukla yüzünü yıkayan bir çocuğun yüzüne bakmadan geçiyorsun
Rıhtımlarında taze umutların açtığı diyarlardan,
Bir anda elini eteğini çekiyorsun,
Sapıyor ayaklarındaki hüzün, karmakarışık yollara,
Senin ansızlığın çetrefilli,
Benim yalnızlığım çetrefilli…
Editör: Melike Kara
- Çetrefilli - 14 Nisan 2025
