Yazar: 16:00 Şiir

Gabriella Kimdi?

Bomboş odanın
Bir köşesinde,
Perdesiz pencerenin altından
Dışarıyı görebileceğiniz,
Ama dışarıdan 
Bir bakışta fark edilmeyeceğiniz
Birkaç parça 
Bir şeyin üzerinde;
Ayakkabılarımız ayaklarımızda,
Sırtımız kaloriferde,
Uzanıyorduk.

Durmadan yağan karların
Açtığı bembeyaz geceyi,
Sarı bir sinema perdesine
Dönüştürüyordu                              
Hemen
Yükseğimizdeki kaldırımda
Uzayan sokak lambası.
Sokak
Odada,
Oda dışarıda 
Gibiydi.

Siyah boğazlı kazağımı
Çıkardım,
“Giy bunu.” 
Dedim.
Hemen kabul etmedi.
Kar yeniden atıştırmaya başladığında,
Tartışıyorduk az önce
Bir üstgeçitte.

O’nun ben olduğuma inanmıştı.
Evet,
Birçoğuna göre aşkı verebilecek; 
Ama herkes gibi
Kendine göre de isteyecek 
Biriydim.
Bir ilişki dinamiği demekti
Bu da.

Kaldırdım bir kolunu,
Diğer kolunu o uzattı,
Geçirdim başından,
Giydirdim kazağı;
Yattım karşısına, çektim 
Karnıma bacaklarımı
Ben de.

Karların yüzünde geçişen gölgeleriyle
Dokunuyordum ben ona.
Üfledi saçlarını,
Kaşındı birden,
“Hayal ettiğim gibi değil 
Hiçbir şey.”
Dedi.

“Kendi hayalleriyle de orada olan birinin,
Bizimkilerin
Gerçekleştirilmesindeki rolünü kontrol etmek 
Değildir iş.”
Dedim.

“Âşık olduğum yerdeki
O adam değilsin.”
Dedi,
“Ölçümsüzdür.”

“İlk göründüğü kadar tanıdık gelmez;”
Dedim,
“Seni, başkasındaki bir senle
Tanıştıracak olan
Hiçbir yabancı.
Dönüşsüzdür.”

“Birbirimizin yanındaki kendilerimize
Yabancılaşacak kadar
Başkaları olamayız.”
Dedi.

“Artık
Başkaları olduğumuza göre,
Yeniden âşık da 
Olabiliriz.”
Dedim.

“Nerden biliyorsun 
Bu kez farklı olacağını?”
Dedi.

“Kalışımızı
Bir bakışta göremeyeceği,
Savurgan geri çağırışlarımıza
Maruz şimdi
Gidişimiz.”
Dedim.

“Yönetemediğimiz şiddetinden mi
Huzursuzuz
Duygularımızın?”
Dedi.

“Taşanlardan heba olmuyor mu,
Kırılıp dökülmeden çok önce
Kalpler?”
Dedim.

Kapanıyordu gözleri,
“Üşüyeceksin sen.”
Dedi.
Gölgeler
Belirsizleşmeye başlayana kadar,
Tuttum ben benimkileri.

Üzerimize çekilen kapısına uyandık 
Sabah evin. 
Apartman koridorunu aştı 
Ayak sesleri
Ve
Pencerenin önünden
Geçip gidişimizi gördük
Biraz sonra.

Biraz öncenin dokunulmazlığıyla
Ellerinin arasına aldı yüzümü;
Gülümsedi,
“Hadi,”
Dedi,
“Kalkalım.”

Editör: Melike Kara

Sedat Çağlar
Latest posts by Sedat Çağlar (see all)
Visited 5 times, 5 visit(s) today
Close