Yosun saçlı, beli bükük, zihni yarım ihtiyar,
Taşıyor ölümü artık, omuzlarından.
Şehirde su gibi akardı bir zamanlar,
Şimdi kaldırımlarında binlerce cam kırığı,
Kana susamış beklemekte olan.
Her adımda siliniyor damla damla,
Sevdiklerinin tatlı hatıralarından.
İhtiyarın midesi bulanıyor korkudan.
Karnında uçuşan son kelebekleri de,
Müsait bir yerde kusmak istiyor.
Ama gömülüdür tüm hevesleri kursağında,
Ve ardındadır bir çocuk gibi büyüttüğü kambur.
Zaten insan yarım kalmışlıklarıyla tam olur.
Son birkaç adım daha ve ihtiyar düşüyor.
O geçmişi düşlerken, dişliyor karnını böcekler.
Etrafa üşüşüyor, kalan son kelebekler.
İhtiyar üşürken, toprak kelle bekler,
Diğerlerine yer açmak için.
Ve bedeni iyice öğütülecek ilkin,
Belki ardından birkaç ağlamaklı gece,
Sonra unutulacak ihtiyar öylece.
- Midesi Bulanan İhtiyar - 4 Temmuz 2024
- Nazar Bombası - 27 Haziran 2024
