24

Sekiz bin yedi yüz altmış gündür
bilmediğim bir oyunda ebeyim
sırrına eremedim ademin

Leş attılar ye dediler
teni tenden seç dediler
kendinden geç dediler
hep sev dediler yaşamayı

Bense sadece yürümeyi biliyordum
parmak ucumda
sessizce geçip giderim diyordum
uykusunu bölmeden kimsenin

Biliyorum artık
alet çantasının yerini
deli rüzgârların sesini
ve ağlamayı gizlice

İlla yaşamaya gerek yokmuş
hissetmek için
ve yorulabilirmiş insan koşmadan

Öğrendim artık
doğruları yazmayı
ve yalanları yaşamayı

Bulmaktan ve bulunmaktan daha ötesinin
buluşmak olduğunu

Yine de şu yaşımda
tek bildiğim
sevmek alabildiğince
Yaşamak kurşunuyla
deli sevdaların

Öyleyse tek bu kalmalı benden geriye
sevmek dizginsizce

Editör: Melike Kara

Latest posts by Rabia Karabacak (see all)

Visited 18 times, 1 visit(s) today