Sesleniyorum incir ağacıma
Şimdiki çıplak ama vakur duruşuna
Zamanı bekleme sabrına.
Kırlangıç fırtınası, cemre sıralaması, zemheri hatırlatmalarına…
Sesleniyorum,
Kafa göz yara yara geçen zamana inat
sadece kök salıp durmasına.
Koynunda beslediği yılanlara,
yapraklarını kemiren kurda kuşa ana kucağı olmasına.
Sesleniyorum,
Almadan vermesine
İncitmeden sevmesine
Ağlasa bile
Her baharda
Kahkaha ile gülmesine!..
Editör: Melike Kara
- İncir Ağacıma Sesleniş - 6 Nisan 2025