Yazar: 16:59 Kitap İncelemesi

“Donmuş Bir Köpek Ölüsünün Koynunda” Kitap İncelemesi

“Kuşluk vakti gölgem önüme düştü. Bu kadar eğilmemiştim hiç. Kendimi ayaklar altına alıp çiğnedim. Dalak gibi kan tuttu lastik ayakkabımın altı. Mavinin üstüne kırmızı kadife güller çizdim. Bazen kaçmak mümkün değildir. Çünkü gölgeler, nereye giderseniz gidin sizinle gelir…”

Donmuş Bir Köpek Ölüsünün Koynunda Selahattin ANATÜRK, aile içinde yaşanan bireysel sorunları, dolayısıyla iç dünyalardaki fırtınaları etkileyici ve şiirsel bir dil ve imgeler kullanarak satırlarına döküyor. Ayrıca bireysel yalnızlık, toplumsal yargı, geçmişle hesaplaşma gibi çok katmanlı okumaları mümkün kılıyor.

“Çocukluğumu ayaklarıma sardım. Sımsıkı iple bağladım. Artık ayaklarım kaymıyor.”

“İnsan gitmek isterdi de bir tek kendinden gidemezdi.”

Hikâyede anne figürü çok güçlü bir şekilde ele alınmış. Karakterin annesiyle olan ilişkisi hem sevgi hem de büyük bir hesaplaşma içeriyor. Annesinin koruyucu gölgesinden çıkamıyor ama aynı zamanda o gölgeden kurtulmak istiyor. Onu var eden de boğan da aslında bu bağ. Öyle bölümler var ki, annenin sesi neredeyse bir iç sese dönüşüyor. Geçmişin hayaleti gibi sürekli onun peşinde dolaşıyor.

Ağaçlar, gölgeler, renkler, dokular… Yazar bunları çok etkileyici bir şekilde anlatıyor. Özellikle gölgeler metafor olarak sık sık karşımıza çıkıyor. Bir sahnede, karakterin, ormanda bir ağacın altında uyuduğunu görüyoruz ve ona seslenen biri var: “Gölgelerde saklanma artık.” Bu, aslında onun içsel çatışmasının dışavurumu gibi. Kendi geçmişi, korkuları, kaçtığı her şey o gölgelerde gizli.

Eserde çok çarpıcı sahneler var. Örneğin, bir hastane sahnesi… Karakter, yıllar sonra karşısına çıkan eski bir yüzle hastanede hesaplaşıyor. Ama bu hesaplaşma kelimelerle değil, sadece bakışlarla oluyor. Bir de en vurucu bölümlerden biri, karakterin babasının borçlarını ödemeye çalıştığı anlar. Bakkalda, zücaciyecide, kahvehanede hep babasının ardında bıraktığı borçları kapatıyor. Sanki geçmişin ağırlığını taşır gibi. Ama bu, aynı zamanda geçmişten kopamamak anlamına da geliyor.

Okurken yoğun bir duygu seli sarıyor okuru. Öyküleri tamamlayıp üzerinde düşünmeden kitabı elinizden bırakamıyorsunuz. Okumanızı şiddetle tavsiye ederim.

Visited 8 times, 1 visit(s) today
Close
Exit mobile version