En mavi denizlerin maviliğini gökyüzünden aldığı
Hüznü dalga dalga içimize vuran
Bir acımasız yelkenli geçerken
Dalıp gidiverdiği yerlerden gözlerimizin
Kalbimizin borcuymuşçasına beklemek
Usta ressamların dahi tablosunda kaybolan
Daha kaç umut boğulmakla yüz yüze
Kıyıdan denizi seyretmek varken
Masmavi tabloda boğulmak ne haddimize
İçinde saklanan bütün arzular
Büyüdüğünde anlarsın korkuların çekilmez
Korkuların mağara diplerinde yalnızlığı
Sadece ölmek için yaşamadığı
Kimi gün gözyaşlarını durduramadığı kadar pencerelerin
Sessiz bir toprak kaymasından fazlası değildir
Bir mumda kaybolmayacak karanlıklar
Her gülüşünde bin defa yere serilir
Bu filmin sonunu biliyoruz güya
Aynada yanağını kesen adam ve ben
Eski bir geminin güvertesinden
Yeni başlangıçlar devşiriyoruz
Akvaryumda gezinir gibidir birkaç balık
Yüzler camlarda dalgıç
Yüzler izleri gizler
Yalnızlık dahi benimle kalabalık
Editör: Melike Kara
