Kalbim, karanlığın kıvrımlarına çarparak çırpınıyor.
Yanıp yakılıyor öd ağacında cevher,
Sen, Kirke’nin büyülü aynasından yansıyan mühürlenmiş sevinç,
Hangi arketipsin, hangi masal, hangi mit?
Göğsün inci; gözlerin mercan, korkun üryan, mekânın Lal…
Süleyman: Çağır kör baykuşu, erdemi ayrıştırsın suskunluktan.
Fırlat muhal bir konuk gibi üzerine yapışan imgeleri kendinden söküp
Düş peşine, düş içinde BUTİMAR…
Editör: Onur Özkoparan
Visited 97 times, 1 visit(s) today
