Rüyama sarkıyor kendini bilmez sesler
Sessizlikten sağır oldu kulaklarım
Duvara derdini sevdirmiş bir merdiven önümde
Yalpalıyor ha düştü ha düşecek
İki ayağından biri çatırdıyor
Az ötede saksıda unutulmuş limon çiçeği
Kuru bir İnsan kalmış , dal kopmuş ağaçtan
Çıt kırıldım haberler gecenin öğretisi
Yaygaracı kuşlar sabahı doğuruyor
Öyle bir geçsem şu kaldırımlardan
Ayağıma takılan her şeyi unuturdum.
Ama iste balkondayım
Adım derin bir boşlukta,
Yüzüm geri çekiliyor mürekkebe, kâğıda
Ağrı kesici sözler buluyorum ay çukurundan
İlaçlar yalancı bahar gibi,
şenliği çabuk biter düşsüz saatlerin
İnsan taşlardan önce devrilir ya
Ritimler arasında düşüyorum ben de
Henüz hazır değilim düz yürümeye
Yeni yaşımı eski bir dostla karşılayacakken
Zamansız bir karantinaya bastım bu gece
Bir cümle ısmarladım yağmurdan
Anılar eskitirmiş kalbi, kimse olmasın
Böyle günlerde dereler ağır, güz ağır
Bir yaprak bir güvercini boğuyor
Karanlık şimdi kelimelerin evi
Ölmeden ismi anılan şairler de yok
- Söz saatleri - 23 Kasım 2021
- Karantinaya Girenler Düz Yürüyebilir Mi? - 15 Kasım 2021
- Bir Büyük Hareket: Harf Devrimi - 31 Ekim 2021
