Yazar: 11:40 Şiir

Çiçekten Heykel

Tam zamanıydı, sardı şarkıları bedenimi,
Daha önce hiç duyulmamış hoş tınılarla.
Ekimde buğdaylar heveslenirken,
Gözlerim ışıldıyor, günlerim renkleniyordu.

Has bahçeleri öyle özel, öyle güzeldi ki
Kaybolmak için geçebilirdim kendimden.
Limon ağaçları arasında,
Heybetli yeşillerden bir köşktü duruşu.

İliklerime kadar hissediyordum,
Heyecanlı saatlerin yazını, kışını,
Kırık beyazlar, hakilerle sevişiyordu,
Çiçekten heykel gövdelerinde.

Can suyu yağmurundan sonra,
Değişti ellerimde yaşam çizgilerim,
Lal yanaklarımda her kadeh,
Üzüm teni ile doluydu aynalarda.

Görsel: Maksim Goncharen

Editör: Onur Özkoparan

Latest posts by Gökhan Daloğlu (see all)
Visited 13 times, 1 visit(s) today
Close
Exit mobile version