Öykü

Öykü

Elbiseden Battaniye

Doktor “Ne yazık ki terminal dönem başlamış,” dedi Cafer’e. Cafer’in bildiği tek terminal, şehirlerarası otobüs...

Öykü

Kağıt Çocuk

Aşina bir yürüyüşün eminliğiyle yola revan oldu. Bıçak gibi keskin sonbahar ayazı yüzünde derin kesikler açarken, puslu...

Öykü

Yalnız Gezen

Gözleri griydi, yüzü yaralı. Ruhunun derinliklerinde, geçmiş anıların derin izleri ve doğanın ona bahşettiği kadim bilgelik...

Öykü

Orlando

Biliyorum, şimdi okuyacaklarınıza siz de inanmayacaksınız sevgili okuyucular. Çünkü bugüne kadar kimse inanmadı. Ama ben...

Öykü

Uzaylı Doktorum

Ticaretle uğraşıyordum. İşim iyiydi. Evliydim, biri kız ikisi erkek üç çocuğum vardı. Bir gün komşumuz olan emekli bir...

Fotoğraftan Öyküye

Benim Yüzümden

Onlarca kişi, sahildeki bir villada sıkışıp kalmıştık. Radyo ise sadece kumsalda çekiyordu. Bu yüzden sırayla radyonun başında...

Fotoğraftan Öyküye

Uğuldayan Zaman

Dalgın mavilerin arasında yürüyordu, ayağı bir sertlikle buluşana dek. Eğilip baktı, şaşkınca fısıldadı: “Bu da...

Öykü

Açıklarda Hâlâ Tek Bir Kürek Yüzüyor

Kara dumanlarıyla bir vapur geçti önümden. Yamacında görünen kayıklar kıyıdan açıklara doğru serpiştirilmiş gibiydi....

Öykü

Yeşillikler Boyunca

Boyunca yeşil otların arasına uzanmış, görünmüyor. Bir kuş kondu ayakucuna. Yırtık çoraptan çıkmış başparmağını...

Öykü

Yok Hükmünde

“Ben kalkayım artık Ayten Abla evde işler beni bekliyor.” “Bekler canım bekler, sen olmasan nice olur o evin hali de mi ya?”...

Close
Exit mobile version