Önce güneş batar, Sonra kentler yürür. Ben hüznümü boğarım, Sen saçlarını tararsın, Yabancı bir adam ölür, Hafta içi her gün, Pazartesiler hariç. Uyurken şehrin gölgesinde, Bir cüzzamlı ve bir meczup, Sen yatarsın yatağında. Rüyaların kirlidir, Yüzün temiz, Yalnızca çarşaflar masum. Şehrin öteki yanında, Başka bir yatak, Üstünde iki beden, Uyuyor uyanmayacak. Biri hırsız öteki fahişe, Yalnızca çarşaflar masum. Güneş doğarken şehre, Kaldırdılar cüzzamlıyı, Götürüp bir trene oturttular. Meczup uyudu, Sen uyudun, Ben uyuyamadım, Sonra hepimizi unuttular. Bir duman yükseldi, Biraz toprak titreşti, Ve cüzzamlı gitti. Sonra hepsini unuttuk. Acaba gözleri ne renkti, Buldu mu iki bedeni, Cebinde kaç lirası vardı, Saat takıyor muydu hırsız, Ya da bileğinde kelepçe, Gülümsüyor muydu, Hala güzel miydi fahişe. Önce güneş batar, Sonra kentler yürür, Ben hüznünü boğarım, Sen saçlarımı tararsın. Tanıdık bir adam ölür, Hafta içi her gün, Pazartesiler dahil
Editör: Enes Yılmaz
Latest posts by Efe Erbaş (see all)
- Şölensiz Gündelik Sıradan - 11 Aralık 2024
- Bir Eşkiya Gibi - 31 Ekim 2023
- Olur - 24 Aralık 2022
Visited 31 times, 1 visit(s) today