Yüzler, gökgürültüsünün sesiyle
deriden koptu – bilinmez elleriyle:
Şiddet ve kutsal,
bu uygarlığın huzursuzluğu, bir hayal
herkesi ayakta tutan. İskelet. İskeletler
ve o batarken sayha geldi cümleler
helak oldu – bu onun diliydi:
Dillerin koruduğu,
halkların duyulmaz metinleri.
Metinler. Metinler kıyılarda gezmekteydi
soluklarımızın, ve, zamanın eski söylemlerinden
hakikat öyküleri çağırırdı; uyurken.
Latest posts by Batuhan Çağlayan (see all)
- Hükmü Olmayan Konuşmalar - 19 Temmuz 2021
- Kabartmalar I - 4 Aralık 2020
- Fragman II - 6 Kasım 2020
Visited 1 times, 1 visit(s) today