— Zack için…
…kendi üzerimde kazılar yapıyorum
gölgem banka soyar gibi
cesaret arar cebimde
(oysa hırsızlık dediğin:
yatırım yapamayan birikim
cesareti çalınmış memur)
Kucakladım karanlığımı
gölgem büyüdü bağrımda
— güneş oldu —
güçsüzlüğüm bir çınar gölgesi
öğle vakti uzar duvarlara usulca
yumruğum kuş tüyüne döner
bedenim kırılgan bir kâğıttan uçak
–rüzgâr alınca–
çarpıp kalır duvar diplerinde
gülümsemem boğazımda takılı
bir öksürük gibi acı ve komik
— savunma hattı —
…kendi üzerimde kazılar yapıyorum
tırnakla, elle, bazen eski bir meyva bıçağıyla
toprak altında kalmış bir çocuğun soluğu
çukurum derinleşiyor usul usul
ve çıkan her çakıl taşı
ağzımdaki bir sözcüğe benziyor
ağır… ağır… konuşamıyorum
dilimde kalıyor sözler ıslak bir yün gibi ağır
susmam gereken yerde ağzımda harfler
— nemli, gevşek, bitkin —
bir gıcırtı başlıyor evin omurgasında
mutfak saatinin tiktakları
kovalıyor her dakika yelkovanı
sessizlik dökülüyor cümlelerin arasına
çocukluk fotoğrafı gibi duruyor annemin sesi
— sararmış, kıvrılmış kenarı —
ben yine gülüyorum
gülmek, ağzıma çakılmış
paslı bir çivi gibi
çeksem dağılır evin sıvası
— konuşamıyorum —
…kendi üzerimde kazılar yapıyorum
bulduğum her kemik
—benim—
benim… hep benim
ve çukurdan yukarı baktığımda
gördüğüm o büyüleyici derinlik
sabahın ilk ışığında
avuçlarımda toprak, tırnaklarımda ben
çukurdan yukarı baktığımda
gökyüzü değil —
yüzüm çıkıyor karşıma
Editör: Melike Kara
- Çukurdaki Ayna - 4 Eylül 2025
- Üzüntünün Başına Oturmak - 1 Ağustos 2025
- Gitmeni İstemiyorum - 4 Temmuz 2025
