Öykü

Öykü

Sevinç

Çetindi bu kış, kapının önü kardan yürünmeyecek haldeydi. Yeşil renkli tahta kapı yarı beline kadar karla kaplanmış, yeni...

Öykü

Pardon Dalmışım

Pardon Dalmışım Gözümü açtığımda net göremediğimi fark ettim. Sanki ağlamışım da buğulu gözlerle bakınıyorum. Sonra...

Öykü

Yol

Hissettiğim tek şey korkudan ibaretti. Babamın göğsünde açtığım yarıktan avucuma fışkıran kandan ziyade gözlerindeki...

Öykü

Kara Gölge

Quagmire’dan ayrılan atlı arabanın, çamurlu yollarda bata çıka ilerken çıkarttığı korkunç sesleri içinde; bir bilinmeze...

Öykü

Adam ve Gölgesi

Küçük mutfağın, toza bulanmış yırtık perdeli camından içeri giren sızıntıyla gözlerini araladı. Gün ışığına direnen...

Öykü

Karanlık

– Hoş geldin  – …  – Konuşmayacak mısın?  – Gücüm var mı konuşmaya? Karanlık bir oda, ne odayı,...

Öykü

Döngü

Ölmek belki de güzel bir şeydir. Fakat toprağın altından korkuyor insan. Ya o kadar korkunç değilse? Öyleyse şu dünyanın...

Öykü

Korkuluk

Gözlerimi açtığımda çarşının ortasındaydım. Ne oldu, nasıl oldu, bilmiyorum. Gözlerimi açtığımda kendimi çarşının...

Öykü

Yaşamın Külleri

Bir kuzgun havalandı. Kara şehrin kuzey taraflarında, sık ve eski bir ağaçlık bölgenin en derinlerinde, bu nemli ve ferah havayı...

Öykü

Ölümün Ardından

Cenaze törenlerini pek sıkıcı bulurum. Ölen kişi pek sevdiğim biri değilse şayet, can sıkıntısından kimsenin ilgilenmeyeceği...

Close
Exit mobile version